<p class="ql-block">窗外高樓疊影,樹梢輕搖春色,</p>
<p class="ql-block">木紋地板托起一紙云煙墨痕。</p>
<p class="ql-block">落花無言,人淡如字,</p>
<p class="ql-block">豎排小楷自右而左,如雁行斜過天邊。</p>
<p class="ql-block">題款低語,不道姓名,只留風骨幾分,</p>
<p class="ql-block">仿佛崔顥當年,獨立江樓,望斷歸帆。</p> <p class="ql-block">行書如水流年,一筆一劃皆有呼吸,</p>
<p class="ql-block">濃墨處似暮云沉江,淡掃時若晨霧初起。</p>
<p class="ql-block">紙素如雪,字走龍蛇,</p>
<p class="ql-block">不是狂放,而是從容的奔逸。</p>
<p class="ql-block">這哪里是臨帖?分明是與古人對坐,</p>
<p class="ql-block">一盞清茶未冷,已共吟黃鶴樓頭詩句。</p>
<p class="ql-block">昔崔顥題詩在上頭,李白擱筆嘆難酬。</p>
<p class="ql-block">千年之后,康生揮毫寫章草,</p>
<p class="ql-block">筆底波瀾,竟把唐音揉進漢隸的骨肉里。</p>
<p class="ql-block">那撇那捺,如舟楫浮于煙波,</p>
<p class="ql-block">那轉(zhuǎn)折頓挫,似孤鶴回望舊城郭。</p>
<p class="ql-block">我常想,黃鶴一去不復返,</p>
<p class="ql-block">可那樓臺上的吟詠,何曾真正消散?</p>
<p class="ql-block">它落在宣紙的纖維中,藏在筆鋒的回旋里,</p>
<p class="ql-block">等一個靜日,等一縷光斜斜地照進來,</p>
<p class="ql-block">便從墨香里,輕輕飛起。</p>
<p class="ql-block">康生章草,不拘唐法,自有氣象,</p>
<p class="ql-block">像在舊體中開出一條野徑,</p>
<p class="ql-block">通向更遠的江湖與月色。</p>
<p class="ql-block">他寫崔顥,未必全然恭順,</p>
<p class="ql-block">倒像是隔代知音,隔空酬唱,</p>
<p class="ql-block">你賦七律,我以章草應之,</p>
<p class="ql-block">一個在詩里看盡天涯,一個在字間走遍古今。</p>
<p class="ql-block">今人觀此作,莫只看筆法工拙,</p>
<p class="ql-block">當聽那字縫間的風聲,</p>
<p class="ql-block">那是江上吹來的,</p>
<p class="ql-block">帶著黃鶴樓的夕照,</p>
<p class="ql-block">和一千四百年未曾冷卻的文心。</p>