欧美精品久久性爱|玖玖资源站365|亚洲精品福利无码|超碰97成人人人|超碰在线社区呦呦|亚洲人成社区|亚州欧美国产综合|激情网站丁香花亚洲免费分钟国产|97成人在线视频免费观|亚洲丝袜婷婷

北國(guó)風(fēng)光千里冰封萬里雪飄

清風(fēng)影客(范有君)

<p class="ql-block">滿江紅·北國(guó)竹雪壯歌</p> <p class="ql-block">雪漫幽燕,風(fēng)卷地、冰封萬里。望長(zhǎng)川凝素,千峰失翠,玉宇沉寒,銀漢垂地;疏篁立雪,萬竿攢玉,瓊枝瑟瑟,勁節(jié)凌虛。霏霏雨雪侵寒竹,皚皚銀濤吞遠(yuǎn)際。憑高閣、覽北國(guó)風(fēng)光,心潮激。</p> <p class="ql-block">瓊枝挺,傲骨寄;蒼根勁,冰霜礪。嘆丹青難摹,這般雄氣。竹映雪光寒徹骨,風(fēng)穿林葉聲如佩。待晴朝、看紅日照冰封,江山麗。</p> <p class="ql-block">踏莎行·冬季雪飄》</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">朔氣催寒,瓊英紛揚(yáng),長(zhǎng)空萬里凝清曠。千峰素裹失嶙峋,平蕪盡掩迷來往。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">小閣圍爐,幽窗映幌,梅梢暗遞春消息。何須悵望客途難,且將冷趣融新釀。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">上闋寫冬雪飄飛之景:寒氣漸濃,雪花紛紛揚(yáng)揚(yáng),廣闊的天空一片澄澈。群山被白雪覆蓋,隱去了原本的棱角;原野也被雪掩,讓人看不清往來路徑,盡顯雪天的蒼茫與靜謐。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">下闋轉(zhuǎn)寫雪中情致:小閣里生著暖爐,幽靜的窗欞映著雪光,梅枝在寒雪中悄悄孕育著春天的訊息。不必為旅途艱難而悵然,姑且把這雪天的清冷意趣,都融進(jìn)新釀的酒里,自有一番閑逸滋味。</p> <p class="ql-block">念奴嬌·竹雪如畫</p> <p class="ql-block">瓊英飛落,覆疏篁千竿,翠凝霜白。霏霏雨雪籠庭榭,水墨難描清絕。玉屑沾筠,冰痕印葉,冷艷侵衣窄。煙嵐浮動(dòng),恍如仙境凝魄。</p> <p class="ql-block">誰遣素筆丹青,裁云剪雪,點(diǎn)染瀟湘色。疏枝橫斜邀月住,傲骨撐空天闊。石徑苔青,溪橋霧鎖,靜里聽風(fēng)掠。春痕暗蓄,待晴光破雪呈躍。</p> <p class="ql-block">滿江紅·北國(guó)竹雪壯歌</p> <p class="ql-block">雪漫幽燕,風(fēng)卷地、冰封萬里。望長(zhǎng)川凝素,千峰失翠;疏篁立雪,萬竿攢玉。霏霏雨雪侵寒竹,皚皚銀濤吞遠(yuǎn)際。憑高閣、覽北國(guó)風(fēng)光,心潮起。</p> <p class="ql-block">瓊枝挺,傲骨寄;蒼根勁,冰霜礪。嘆丹青難寫,這般雄氣。竹映雪光寒徹骨,風(fēng)穿林葉聲如佩。待晴朝、看紅日照冰封,江山麗。</p> <p class="ql-block">五律·望雪》</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">寒云凝遠(yuǎn)空,六出舞天風(fēng)。</p><p class="ql-block">千嶺銀裝裹,三江玉鏡融。</p><p class="ql-block">階前迷履跡,籬外失樵蹤。</p><p class="ql-block">最喜梅梢上,疏英映日紅。</p> <p class="ql-block">水調(diào)歌頭·冬日初雪》</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">曉色迷寒霧,碎玉落檐前。階前輕積纖素,風(fēng)過舞蹁躚。不見千林紅紫,卻有瓊枝縞袂,天地漸澄鮮。呵手試梅蕊,香意已初傳。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">拋俗事,煨暖酒,對(duì)窗閑。莫嫌春信尚遠(yuǎn),此景自堪憐。且看頑童追戲,又聽寒鴉偶語,清趣滿人間。待得晴光透,檐溜滴冰弦。</p> <p class="ql-block">鷓鴣天·詠北國(guó)風(fēng)光》</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">千里冰封接遠(yuǎn)穹,萬里雪舞覆蒼松。</p><p class="ql-block">群峰似臥瓊瑤榻,大河如凝玉練容。</p><p class="ql-block">風(fēng)凜冽,氣豪雄,寒鴉幾點(diǎn)劃長(zhǎng)空。</p><p class="ql-block">莫言此境多蕭索,藏盡春機(jī)在凍中。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">此闋化用“千里冰封,萬里雪飄”之意,上闋鋪展北國(guó)冰封雪覆之景:冰封千里連天際,雪舞萬里蓋青松,群峰如臥白玉床,大河似凝玉絲帶,盡顯壯闊。下闋寫朔風(fēng)凜冽中藏著豪雄之氣,寒鴉掠空添幾分生趣,末句“藏盡春機(jī)在凍中”點(diǎn)出酷寒之下孕育生機(jī),讓北國(guó)風(fēng)光既有蒼茫之態(tài),又含奮進(jìn)之韻,暗合冬去春來的生機(jī)與力量。</p> <p class="ql-block">《菩薩蠻·冬雪》</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">朔風(fēng)卷地寒侵骨,瓊花亂舞迷空闊。千樹綴銀妝,階前積素光。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">小爐溫酒熟,閑對(duì)窗中玉。梅蕊破寒開,暗香隨雪來。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">上闋寫冬雪之烈:寒風(fēng)卷地而來,凍得人骨頭生疼,漫天雪花紛亂飛舞,把天地都攪得迷蒙一片。千萬樹木像披上了銀飾,臺(tái)階前堆積的白雪泛著清光,好一幅素凈的雪景圖。</p> <p class="ql-block">雪似梅花,梅花似雪。似和不似都奇絕。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">惱人風(fēng)味阿誰知?請(qǐng)君問取南樓月。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">記得去年,探梅時(shí)節(jié)。老來舊事無人說。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">踏莎行為誰醉倒為誰醒到?今猶恨輕離別。</p> <p class="ql-block">七律·北方冬雪飛蓬</p> <p class="ql-block">朔風(fēng)卷玉落穹蒼,漫野飛蓬覆大荒。千峰裹素銀濤涌,萬壑凝霜白絮揚(yáng)。</p> <p class="ql-block">疏竹披紗擎凍蕊,寒梅綴玉吐幽香。憑欄盡覽冰封景,醉里題詩贊歲芳。</p> <p class="ql-block">白雪·龍門百尺</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">龍門百尺,根太古、鸞渟鳳峙修桐。</p><p class="ql-block">鐐越諒霄,工良制巧,裁成換徵移宮。</p><p class="ql-block">夢(mèng)魂通。</p><p class="ql-block">夢(mèng)仙遠(yuǎn)、散雪歸風(fēng)。</p><p class="ql-block">也應(yīng)似、獄中埋劍,吐氣亙長(zhǎng)虹。</p><p class="ql-block">因甚謫處夜郎,蠻書赤雅寄孤蹤。</p><p class="ql-block">想伴逐臣遷客,鄉(xiāng)思斷歸鴻。</p><p class="ql-block">還自惜、爨材蕤鐵,賞會(huì)托成鐘。</p><p class="ql-block">撫琴三嘆,知音曠古難逢。</p> <p class="ql-block">水調(diào)歌頭·冬日初雪</p> <p class="ql-block">曉色迷寒霧,忽有雪飛初。碎瓊輕撲簾隙,點(diǎn)破一冬枯。遠(yuǎn)岫才添薄素,近樹猶含殘綠,冷暖半相濡。風(fēng)定檐聲細(xì),天地漸模糊。</p> <p class="ql-block">烹新茶,溫舊酒,對(duì)冰壺。莫嫌寒色侵骨,清趣恰相符。且看階前融處,已潤(rùn)梅根半寸,春意暗中蘇。待得晴光透,紅萼映平蕪。</p> <p class="ql-block">水調(diào)歌頭·冬日雪紛揚(yáng)</p> <p class="ql-block">玉絮飛天際,寒雪覆塵寰。千峰凝素,萬里銀浪卷蒼山。疏竹斜欹瓊屑,老樹低垂冰萼,煙靄鎖清寒。極目江天闊,白絮舞蹁躚。</p> <p class="ql-block">憑欄望,風(fēng)送爽,意悠然。浮生難得,偷得閑趣賞冬殘。煮酒圍爐論古,品茗臨窗聽雪,雅興逐云翻。待到春歸處,花發(fā)滿長(zhǎng)安。</p> <p class="ql-block">七律·滿園春梅雪爭(zhēng)芳</p> <p class="ql-block">漫天雪舞覆芳園,梅萼含香破玉痕。疏影橫斜凝素色,暗香浮動(dòng)沁冰魂。</p> <p class="ql-block">枝攢瓊屑妝春景,蕊綴銀沙映曉暾。最是寒中添雅趣,雪梅相襯韻長(zhǎng)存。</p> <p class="ql-block">卜算子·春梅傲雪</p> <p class="ql-block">雪壓疏枝勁,香破寒英冷。疏影橫斜覆玉塵,獨(dú)占春前景。</p> <p class="ql-block">傲骨抵風(fēng)霜,素蕊凝清景。待到晴光破雪時(shí),笑把東風(fēng)迎。</p> <p class="ql-block">《踏莎行·雪似梅花》</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">雪似梅花,梅花似雪。似和不似都奇絕。</p><p class="ql-block">惱人風(fēng)味阿誰知?請(qǐng)君問取南樓月。</p><p class="ql-block">記得去年,探梅時(shí)節(jié)。老來舊事無人說。</p><p class="ql-block">為誰醉倒為誰醒?到今猶恨輕離別。</p> <p class="ql-block">鷓鴣天·冬雪》</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">一夜寒風(fēng)卷玉塵,曉來天地凈無痕。千林綴玉迷樵徑,萬瓦凝霜掩市喧。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">溫綠蟻,對(duì)冰盆,梅梢破蕊暗香噴。何須苦憶春芳事,自有清歡入酒樽。</p> <p class="ql-block">沁園春·大雪封山</p> <p class="ql-block">一夜風(fēng)饕,萬里云沉,雪鎖千峰。看危巖失翠,瓊樓疊疊;幽溪斷響,玉屑茸茸。獸匿林深,人迷徑險(xiǎn),唯有寒鴉掠遠(yuǎn)空。憑欄望,正天低野闊,一色鴻蒙。</p> <p class="ql-block">何須嘆此途窮?自有那、冰心寄歲終。想柴門內(nèi)暖,紅爐沸酒;茅檐下靜,素壁吟蟲。暫歇行裝,且安羈旅,待得晴光破霧濃。君知否?待冰消雪化,依舊春融。</p> <p class="ql-block">清平樂·北方冬天雪飄》</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">朔風(fēng)旋雪,萬里同瑩潔。老樹垂枝冰骨裂,鴉點(diǎn)寒空孤絕。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">茅檐堆絮如銀,圍爐淺酌閑吟。偶見頑童呵手,捏成獅虎相親。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">上闋繪北方雪境之烈:寒風(fēng)卷著雪花旋轉(zhuǎn),天地一片晶瑩。老樹枝條凝著冰,仿佛要凍裂一般,寒鴉幾點(diǎn)落在空曠的天空,更顯孤寂。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">下闋轉(zhuǎn)寫雪中暖意:茅檐下積雪像堆著白銀,圍爐溫酒時(shí)隨意哼幾句詩,倒也自在。忽見窗外頑童呵著凍紅的小手,把雪捏成獅子老虎,還讓它們“相親”玩耍,冷寂中添了幾分活潑,盡得北方雪天的趣致。</p> <p class="ql-block">且填一闋《沁園春·雪景如畫》,以應(yīng)其意:</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">《沁園春·雪景如畫》</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">云鎖寒空,雪織瓊綃,天地素裝??捶鍘n疊玉,如鋪錦繡;川原凝素,似展縑帛。老樹垂冰,危橋臥玉,樵徑迷蹤鳥跡藏。憑欄處,正銀蟾初上,清輝遍灑琳瑯。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">何須畫筆鋪張?這天然、丹青勝錦章。有寒梅綴粉,暗香浮動(dòng);疏籬映雪,瘦影橫窗。墨客停杯,騷人駐馬,盡入吟箋與畫囊。真佳境,任冰心洗目,醉了斜陽。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">此詞上闋鋪展雪景之壯闊,喻天地為錦繡、縑帛,盡顯“如畫”之意;下闋贊其細(xì)節(jié)之美,梅、籬、人皆入景,末句以“醉了斜陽”收束,融情于景,更顯雪景之醉人。</p> <p class="ql-block">沁園春·梅花歡喜漫天雪</p> <p class="ql-block">亂雪翻空,寒云鎖野,天地瓊瑤。正孤根破凍,虬枝怒展;冰魂吐艷,玉骨輕搖。笑對(duì)風(fēng)刀,欣承雪吻,不向春陽乞暖嬌。憑誰問,這錚錚鐵骨,何懼霜凋?</p> <p class="ql-block">千山寂寂,萬木蕭蕭,唯爾孤芳自照。待明朝、紅日破層云,萬里江山盡照。</p> <p class="ql-block">《臨江仙·北國(guó)風(fēng)光》</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">朔氣凝冰千嶂里,長(zhǎng)天萬里澄明。瓊花漫舞落無聲。長(zhǎng)河成玉練,遠(yuǎn)嶺臥蒼龍。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">莫道寒深無雅趣,柴門暖酒盈觥。遙聞牧笛破煙輕。冰封藏秀色,雪霽待春榮。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">上闋繪北國(guó)冬景:寒氣流淌在冰封的群峰間,長(zhǎng)空明凈,雪花靜靜飄落,黃河凍成白玉帶,遠(yuǎn)山如巨龍蟄伏,盡顯壯闊與靜謐。下闋轉(zhuǎn)寫雪中情致,柴門內(nèi)暖酒滿杯,牧笛聲隱約穿透煙靄,雖寒卻有生機(jī)。末句“冰封藏秀色,雪霽待春榮”,暗寓嚴(yán)寒之下藏著春日的希望,讓北國(guó)風(fēng)光既有凜冽之姿,又含溫潤(rùn)之趣。</p> <p class="ql-block">沁園春·北國(guó)雪景》</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">萬里冰封,千峰玉砌,雪覆長(zhǎng)川。望蒼原失翠,瓊瑤漫野;長(zhǎng)河凝素,玉蟒橫天。風(fēng)卷瓊花,云沉遠(yuǎn)岫,天地茫茫一色寒。憑高眺,正朔氣凜冽,飛鳥潛蹤。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">誰言此境蕭閑?有豪氣、藏于靜默間。想當(dāng)年壯士,踏冰破雪;今朝英杰,躍馬揚(yáng)鞭。待得春歸,冰消雪化,千里平川起綠煙。須記取,這蒼茫氣象,孕盡生機(jī)。</p> <p class="ql-block">沁園春·冰城雪韻</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">北國(guó)冰封,萬里雪飄,玉宇清寥。</p><p class="ql-block">望松江凝素,銀濤靜臥;長(zhǎng)堤裹絮,瓊樹輕搖。</p><p class="ql-block">寒雀穿林,孤亭映雪,一派無塵接碧霄。</p><p class="ql-block">憑欄處,見冰雕凝巧,雪塑凌霄。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">欣然踏雪尋謠,恰梅萼初綻暗香飄。</p><p class="ql-block">念陵水遙隔,椰風(fēng)暖袖;冰城獨(dú)好,朔氣礪驕。</p><p class="ql-block">八段錦舒,沉心靜氣,笑對(duì)霜天志未消。</p><p class="ql-block">情無盡,任詩懷漫卷,醉賞瓊瑤。</p> <p class="ql-block">《江神子·北國(guó)風(fēng)光》</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">冰封千里接云濤,雪初消,又風(fēng)號(hào)。</p><p class="ql-block">萬壑瓊瑤,千樹玉塵飄。</p><p class="ql-block">遠(yuǎn)嶺如蹲蒼兕穩(wěn),凝曉色,勢(shì)崔嵬。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">莫言寒極少英豪,劍眉挑,氣難消。</p><p class="ql-block">踏碎霜痕,飛馬過林皋。</p><p class="ql-block">待得春歸冰泮后,看沃野,涌新潮。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">上闋繪北國(guó)冰封之壯:千里冰封連起云濤,殘雪未消又遇寒風(fēng)呼嘯,山谷似堆白玉,樹木覆滿雪塵,遠(yuǎn)山如蹲伏的青獸,凝著晨光,氣勢(shì)巍峨,盡顯天地蒼茫。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">下闋轉(zhuǎn)寫北國(guó)豪情:莫說嚴(yán)寒中少英雄,看那劍眉高揚(yáng)者,豪氣難掩,踏碎霜雪,策馬過郊野。末句宕開,待春歸冰融,便見原野上涌動(dòng)新的生機(jī),于酷寒中藏奮進(jìn)之志,讓北國(guó)風(fēng)光既有凜冽之姿,更含勃發(fā)之力。</p> <p class="ql-block">《雪的編年史》</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">暮色把云泡成濃茶時(shí),第一片雪就落了</p><p class="ql-block">像誰不小心碰倒了裝糖的罐子</p><p class="ql-block">細(xì)碎的甜,簌簌往下掉</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">先是給晾衣繩系上白圍巾</p><p class="ql-block">再給光禿禿的月季叢戴上絨帽</p><p class="ql-block">路燈站在原地,把自己站成發(fā)光的雪堆</p><p class="ql-block">光暈里浮動(dòng)的雪粒,是被打碎的星子</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">我數(shù)著檐角的冰棱生長(zhǎng)</p><p class="ql-block">它們從透明的芽,長(zhǎng)成鋒利的劍</p><p class="ql-block">卻從不傷人,只在陽光下</p><p class="ql-block">把影子繡在墻上,像串銀色的省略號(hào)</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">田野早被蓋上厚厚的棉被</p><p class="ql-block">麥苗在底下翻了個(gè)身,夢(mèng)話里</p><p class="ql-block">全是抽穗的聲響。遠(yuǎn)處的河</p><p class="ql-block">把自己凍成玻璃,魚群沉在深處</p><p class="ql-block">臨摹去年夏天的漣漪</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">孩子們的笑聲從街角涌出來</p><p class="ql-block">滾雪球的力道,能驚動(dòng)沉睡的蚯蚓</p><p class="ql-block">他們給雪人插紅蘿卜鼻子時(shí)</p><p class="ql-block">我看見雪從老人的發(fā)間滑落</p><p class="ql-block">像時(shí)光在輕輕叩門</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">爐火在爐膛里寫日記</p><p class="ql-block">每一頁都冒著熱氣。窗玻璃上</p><p class="ql-block">霜花繪出森林與河流</p><p class="ql-block">我呵出的白氣,與窗外的雪</p><p class="ql-block">在玻璃中間,凝成半透明的橋</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">雪還在落,像沒有盡頭的信箋</p><p class="ql-block">寫滿關(guān)于蟄伏的隱喻。那些被覆蓋的</p><p class="ql-block">腳印、落葉、未說完的話</p><p class="ql-block">都在等待一場(chǎng)解凍的風(fēng)</p><p class="ql-block">把它們,釀成春天的第一滴蜜</p> <p class="ql-block">水調(diào)歌頭·大雪吟詩</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">朔雪漫天舞,萬里失青蒼。</p><p class="ql-block">千峰裹素,寒雀斂翅噤寒塘。</p><p class="ql-block">獨(dú)有疏梅破臘,暗送幽香一縷,點(diǎn)綴玉塵鄉(xiāng)。</p><p class="ql-block">此景堪入畫,呵筆寫詩行。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">爐火旺,茶煙細(xì),韻悠長(zhǎng)。</p><p class="ql-block">不關(guān)風(fēng)月,只將心跡寄華章。</p><p class="ql-block">莫笑癡人寒夜,自有丹誠(chéng)燃作,字字蘊(yùn)春光。</p><p class="ql-block">紙上生花處,能喚百花香。</p> <p class="ql-block">七律·大雪吟詩</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">朔風(fēng)卷絮滿長(zhǎng)空,四野瓊瑤一望同。</p><p class="ql-block">凍雀噤聲棲凍樹,寒梅破臘立寒叢。</p><p class="ql-block">圍爐漸覺茶香暖,展卷猶尋詩味濃。</p><p class="ql-block">莫嘆天公施冷峭,筆尖能喚百花紅。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">注:首聯(lián)以“朔風(fēng)卷絮”“四野瓊瑤”繪大雪漫天之景,天地皆白,壯闊一統(tǒng);頷聯(lián)寫“凍雀噤聲”“寒梅破臘”,以鳥之瑟縮襯梅之堅(jiān)韌,于嚴(yán)寒中見生機(jī);頸聯(lián)轉(zhuǎn)寫室內(nèi),圍爐品茶暖意生,展卷尋詩雅興濃,由景入情,勾連自然與人文;尾聯(lián)筆鋒一轉(zhuǎn),不因天寒而嘆,反以“筆尖喚得百花紅”顯詩情之熾,暗寓寒冬中亦有溫暖與希望,扣“大雪吟詩”之題,盡顯文人風(fēng)骨。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">格律上,全詩押“東”韻,平仄協(xié)調(diào),對(duì)仗工整(如“凍雀”對(duì)“寒梅”、“凍樹”對(duì)“寒叢”),音韻清亮,與雪景的蒼茫、詩情的昂揚(yáng)相契。</p>