<p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 網(wǎng)友在墻上隨手寫(xiě)道:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">“年關(guān)將至起鄉(xiāng)愁,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">歸心似箭意難收。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">他鄉(xiāng)縱有千重宴,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">不抵糟妻一碗粥?!?lt;/span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 本以為這只是網(wǎng)友隨手寫(xiě)的調(diào)侃詩(shī),沒(méi)想到迎來(lái)網(wǎng)友的史詩(shī)級(jí)詩(shī)詞對(duì)決。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 首先出場(chǎng)的是來(lái)自大連的網(wǎng)友:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">“年近鄉(xiāng)心日夜浮,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">歸帆望斷水空流。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">他州縱有瓊筵勝,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">怎比荊妻舟一鷗?!?lt;/span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 此詩(shī)一問(wèn)世,迅速引發(fā)網(wǎng)友的共鳴。北京的網(wǎng)友道:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">“寒夜孤燈映客愁,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">霜風(fēng)又送一年秋,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">視頻里母添新鬢,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">電話中兒?jiǎn)枤w舟,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">外賣在鄉(xiāng)無(wú)就位,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">出租雖暖少溫柔,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">枕前細(xì)數(shù)還鄉(xiāng)日,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">淚濕衣襟怕夢(mèng)休?!?lt;/span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 好家伙,幸虧李白在古代,不然詩(shī)仙名難保??聪率妆阒?lt;/span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">“柴門(mén)銹鎖久不開(kāi),</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">灰磚小徑覆干苔,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">無(wú)名枯草侵滿院,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">一股心酸入喉來(lái),</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">忽憶當(dāng)年高堂在,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">也曾灶頭燒鍋臺(tái),</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">恍覺(jué)如今只形影,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">故鄉(xiāng)無(wú)人訴情懷,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">已居他鄉(xiāng)幾十載,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">重歸故里似客來(lái),</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">門(mén)口空留教子棍,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">從今難入雙親懷?!?lt;/span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 當(dāng)代網(wǎng)友的文采果然不同凡響,有異曲同工之妙的還有下面這位河南的網(wǎng)友:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">“游子歸來(lái)落葉黃,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">再也不見(jiàn)二高堂,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">別時(shí)庭院百花放,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">如今歸時(shí)滿凄涼,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">門(mén)后放有訓(xùn)子棍,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">堂前再無(wú)喚兒娘?!?lt;/span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 然而下面這位安徽的網(wǎng)友出場(chǎng)后更是將這思鄉(xiāng)的意境推上巔峰:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">“殘墻破瓦舊門(mén)擋,雜樹(shù)亂草蛛絲網(wǎng),</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">游子歸來(lái)雙親去,物是人非兩茫茫,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">昔日父母萬(wàn)般苦,養(yǎng)兒育女笑聲長(zhǎng)。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">幼子繞親院嬉嬉,再無(wú)爹娘喚兒郎。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">今朝不見(jiàn)父母在,肝腸寸斷淚兩行。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">兒時(shí)記憶今猶在,故土難離話凄涼。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 先生大才,隨便一句詩(shī)都能把情緒寫(xiě)得入木三分,光看文字,就像在眼前展開(kāi)的一幅畫(huà)面。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">“老屋在,院已荒,灰塵布滿百葉窗。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">門(mén)鎖銹,墻瓦傷,難尋兒時(shí)家模樣。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">灶臺(tái)冷,土炕涼,棚頂結(jié)滿蜘蛛網(wǎng)。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">秋風(fēng)起,葉已黃,無(wú)人叮囑添衣裳。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">相思淚,淚成行,世上再無(wú)咱爹娘。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">身在外,歸途忙,今后無(wú)由回故鄉(xiāng)?!?lt;/span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 這些網(wǎng)友詩(shī)作以“鄉(xiāng)愁”為核,用白描筆觸刻盡“物是人非、故土難尋”的悵惘,字字戳中游子心底最軟的角落——既有歸鄉(xiāng)的急切,更有雙親不在的錐心,把現(xiàn)實(shí)與回憶的碰撞寫(xiě)得淋漓盡致。</span></p><p class="ql-block"> <span style="font-size:22px;">詩(shī)中高頻的“老屋、灶臺(tái)、訓(xùn)子棍、喚兒娘”等意象,是刻在國(guó)人基因里的故鄉(xiāng)符號(hào),簡(jiǎn)單幾句便勾勒出“昔日熱鬧、今朝荒涼”的強(qiáng)烈反差,比辭藻華麗的文人詩(shī)更具直抵人心的力量。無(wú)論是“糟妻一碗粥”的煙火溫情,還是“故鄉(xiāng)無(wú)人訴情懷”的孤獨(dú),都精準(zhǔn)捕捉了成年人思鄉(xiāng)的復(fù)雜情緒:既有對(duì)過(guò)往的眷戀,也有對(duì)現(xiàn)實(shí)的無(wú)奈。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">網(wǎng)友思鄉(xiāng)詩(shī)作結(jié)構(gòu)化分類整理</span></p><p class="ql-block"> <span style="font-size:22px;">一、歸鄉(xiāng)急切:魂?duì)繅?mèng)縈盼歸途</span></p><p class="ql-block"> “<span style="font-size:22px;">年關(guān)將至起鄉(xiāng)愁,歸心似箭意難收。他鄉(xiāng)縱有千重宴,不抵糟妻一碗粥?!?lt;/span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">“年近鄉(xiāng)心日夜浮,歸帆望斷水空流。他州縱有瓊筵勝,怎比荊妻舟一鷗?!?lt;/span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">“寒夜孤燈映客愁,霜風(fēng)又送一年秋。視頻里母添新鬢,電話中兒?jiǎn)枤w舟。外賣再香無(wú)家味,出租雖暖少溫柔。枕前細(xì)數(shù)還鄉(xiāng)日,淚濕衣襟怕夢(mèng)休?!?lt;/span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">“身在外,歸途忙,今后無(wú)由回故鄉(xiāng)?!?lt;/span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">二、故園凄涼:物是人非憶舊貌</span></p><p class="ql-block"> “<span style="font-size:22px;">柴門(mén)銹鎖久不開(kāi),灰磚小徑覆干苔。無(wú)名枯草侵滿院,一股心酸入喉來(lái)?!?lt;/span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">“殘墻破瓦舊門(mén)擋,雜樹(shù)亂草蛛絲網(wǎng)。游子歸來(lái)雙親去,物是人非兩茫茫?!?lt;/span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">“老屋在,院已荒,灰塵布滿百葉窗。門(mén)鎖銹,墻瓦傷,難尋兒時(shí)家模樣。灶臺(tái)冷,土炕涼,棚頂結(jié)滿蜘蛛網(wǎng)?!?lt;/span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">“秋風(fēng)起,葉已黃,無(wú)人叮囑添衣裳?!?lt;/span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">三、思親斷腸:雙親不在空悲切</span></p><p class="ql-block"> “<span style="font-size:22px;">忽憶當(dāng)年高堂在,也曾灶頭燒鍋臺(tái)?;杏X(jué)如今只形影,故鄉(xiāng)無(wú)人訴情懷。門(mén)口空留教子棍,從今難入雙親懷?!?lt;/span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">“游子歸來(lái)落葉黃,再也不見(jiàn)二高堂。別時(shí)庭院百花放,如今歸時(shí)滿凄涼。門(mén)后放有訓(xùn)子棍,堂前再無(wú)喚兒娘。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">“昔日父母萬(wàn)般苦,養(yǎng)兒育女笑聲長(zhǎng)。幼子繞膝院嬉戲,再無(wú)爹娘喚兒郎。今朝不見(jiàn)父母在,肝腸寸斷淚兩行?!?lt;/span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">“相思淚,淚成行,世上再無(wú)咱爹娘?!?lt;/span></p>