欧美精品久久性爱|玖玖资源站365|亚洲精品福利无码|超碰97成人人人|超碰在线社区呦呦|亚洲人成社区|亚州欧美国产综合|激情网站丁香花亚洲免费分钟国产|97成人在线视频免费观|亚洲丝袜婷婷

易學(xué)經(jīng)典之:十二地支釋解

冬子

<p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">時(shí)序輪回,交織成六十甲子的古老韻律。</p><p class="ql-block ql-indent-1">它是時(shí)間的密碼,是農(nóng)耕文明的智慧結(jié)晶,在日月更迭中指引著播種與收獲。</p><p class="ql-block ql-indent-1">天地有樞機(jī),干支相絡(luò)繹。</p><p class="ql-block ql-indent-1">前論十二氣之形貌,今闡九重淵之精微。蓋聞天穹垂象,地支列序,十二循環(huán),周行不殆。</p><p class="ql-block ql-indent-1">自子至亥,陰陽嬗變,歲華潛移,蘊(yùn)乾坤之靈樞,藏今古之玄機(jī)。</p><p class="ql-block ql-indent-1">其氣浩然,其韻悠遠(yuǎn),試以雅言述之。試以四時(shí)為緯,五行為經(jīng),再譜新篇。</p><p class="ql-block ql-indent-1">說說十二地支。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">1、子水初萌,其色如墨。鼠隱夜闌,竊天地未明之微光。</p><p class="ql-block ql-indent-1">昔者,王莽篡漢,星移斗轉(zhuǎn),正應(yīng)子時(shí)潛龍之變,暗涌無形,跡不可察。然《易》曰:“復(fù),其見天地之心乎?”子者,非獨(dú)夜半,實(shí)乃一陽初生之地。</p><p class="ql-block ql-indent-1">陰極化陽,正在此刻。故“七日來復(fù)”,非獨(dú)言卦,實(shí)喻子水破暗之力,于至暗處生希聲之雷。</p><p class="ql-block ql-indent-1">昔范蠡泛舟五湖,必?fù)褡訒r(shí)啟航,非避人耳目,實(shí)取“潛龍勿用” 之玄機(jī)。藏器于身,待時(shí)而動(dòng),終成三聚三散之奇功,豈非深得子水幽微之道耶?</p><p class="ql-block ql-indent-1">子,既是終,亦是始。藏萬物之機(jī),發(fā)于千鈞之末。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">2、丑牛負(fù)犁,厚土生香。牽星挽月,墾寒霜以育嘉禾。</p><p class="ql-block ql-indent-1">其土非止沃壤,實(shí)為坤德之象,厚德以載物。</p><p class="ql-block ql-indent-1">昔北宋范仲淹“斷齏畫粥”于寒寺,正應(yīng)丑時(shí)蟄伏之困。彼時(shí)孤燈如豆,所耕者非五谷,乃圣賢之道;所育者非嘉禾,實(shí)天下之志。</p><p class="ql-block ql-indent-1">此非丑牛韌性與艮卦“時(shí)止則止”之智乎?諸葛亮隴中耕讀,未出茅廬而三分定,此丑畜堅(jiān)韌之德也。</p><p class="ql-block ql-indent-1">丑非惟畜欄,實(shí)為金庫(kù)藏珍之宮。</p><p class="ql-block ql-indent-1">白居易謫居江州,聞夜半鐘聲而悟“金石有聲”,乃丑土生金之驗(yàn)。觀其《琵琶行》中“大珠小珠落玉盤”,豈非丑宮金玉清鳴?</p><p class="ql-block ql-indent-1">《道德經(jīng)》言“大巧若拙”,丑牛之態(tài)似拙,然無此深耕之力,何來文明之基?</p><p class="ql-block ql-indent-1">是故,丑非愚鈍,乃大智之藏。君子守時(shí)待命,當(dāng)效丑牛:躬身于坤土,力行于艮止,則他日倉(cāng)廩實(shí)而天下安,皆由此默耘之功。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">3、寅虎嘯岡,烈風(fēng)振木。目射寒星,懾百邪而清八荒。</p><p class="ql-block ql-indent-1">此嘯非獨(dú)懾山林,實(shí)為陽和啟蟄之雷音。昔祖逖中夜聞雞,揮劍起舞,正當(dāng)寅時(shí)。彼時(shí)萬籟俱寂,唯星月與肝膽相映,所礪者非劍鋒,乃澄清天下之志;所待者非黎明,實(shí)龍騰云變之機(jī)。</p><p class="ql-block ql-indent-1">《易》云:“艮,止也。時(shí)止則止,時(shí)行則行?!币⒕嵊隰奚剑o則威壓百獸,動(dòng)則勢(shì)崩雷霆。</p><p class="ql-block ql-indent-1">《禮記》有言:“孟春之月,其帝太皞,其蟲鱗。”寅者,春之初,歲之始,萬物之生發(fā),皆由此凜冽寅虎之氣催動(dòng)。</p><p class="ql-block ql-indent-1">司馬遷囹圄著史,字字如虎嘯,裂金石而貫長(zhǎng)虹。寅卯非獨(dú)木,暗藏天地仁怒之心。寅如岳武穆槍挑金兵,剛烈似雷;觀霍去病遠(yuǎn)征漠北,封狼居胥,正契寅虎之魄:不依舊途,不守常法,以少年銳氣,行開天辟地之事。其勢(shì)如寅風(fēng)出谷,蕩滌塵寰。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">4、卯兔棲月,桂影婆娑。搗藥玉杵,濟(jì)蒼生于疫癘。</p><p class="ql-block ql-indent-1">其聲非止玉杵,實(shí)為震雷發(fā)聵之先聲。卯者,冒也,萬物冒地而出,正應(yīng)旭日初升之象。</p><p class="ql-block ql-indent-1">昔蘇軾謫居黃州,于卯時(shí)聞雞鳴而起,墾荒于東坡。彼時(shí)朝露未晞,所執(zhí)者非藥杵,乃鋤犁;所濟(jì)者非疫癘,實(shí)己身之困頓。然胸中一點(diǎn)浩然氣,天地千里快哉風(fēng),終在草木萌發(fā)間,參得“一蓑煙雨任平生”之曠達(dá)。此非卯兔柔韌與震卦“動(dòng)萬物者莫疾乎雷”之生機(jī)乎?</p><p class="ql-block ql-indent-1">《淮南子》有載:“月中有桂,乃天之厚土;玉兔搗藥,實(shí)太陰之仁心?!?lt;/p><p class="ql-block ql-indent-1">觀張仲景棄官歸鄉(xiāng),懸壺瀟湘,逢大疫而著《傷寒》一冊(cè),豈非卯藥慈悲之化?</p><p class="ql-block ql-indent-1">正合此象:不求仙藥于月宮,但覓良方于塵世,以仁者之心,行大醫(yī)之道。</p><p class="ql-block ql-indent-1">是故,卯非止柔順,實(shí)為破暗之曦光,仁心之始肇。</p><p class="ql-block ql-indent-1">君子當(dāng)效之:處幽暗而存濟(jì)物之志,居卑微而不改凌霄之心。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">5、辰龍行雨,云氣氤氳。蟠踞九淵,吐明珠而耀江海。</p><p class="ql-block ql-indent-1">昔秦始皇東巡,于泰山之巔封禪告天,正應(yīng)辰龍飛騰、統(tǒng)御六合之象。彼時(shí)車駕如龍,所耀者非明珠,乃四海歸一之政;所行者非雨露,實(shí)書同文、車同軌之澤。此非辰龍變化與乾卦“見龍?jiān)谔铮煜挛拿鳌敝缀酰?lt;/p><p class="ql-block ql-indent-1">《呂氏春秋》有載:“云從龍,風(fēng)從虎,圣人作而萬物睹?!?觀魏徵以諫為鏡,輔佐太宗,正合此道:不居九淵而居廟堂,不吐明珠而吐讜言,以鯤鵬之志,行潤(rùn)物無聲之化,終成貞觀之治。</p><p class="ql-block ql-indent-1">然龍亦有潛。</p><p class="ql-block ql-indent-1">《莊子·列御寇》云:“千金之珠,必在九重之淵?!?lt;/p><p class="ql-block ql-indent-1"> 昔諸葛亮躬耕南陽,藏器于野,雖隱而不發(fā),然龍紋已隱現(xiàn)草廬,待風(fēng)云際會(huì),便化雷震八荒。</p><p class="ql-block ql-indent-1">李白醉賦《蜀道難》,筆走龍蛇,恰似辰云變幻之奇。辰巳非徒變,實(shí)蘊(yùn)造化吞吐之機(jī)。</p><p class="ql-block ql-indent-1">辰若韓信胯下受辱,潛龍?jiān)跍Y。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">6、巳如王羲之醉寫蘭亭,靈蛇出洞。</p><p class="ql-block ql-indent-1">昔郭璞注《山海經(jīng)》,指辰為龍淵、巳為蛇穴,深得陰陽互根之妙。</p><p class="ql-block ql-indent-1">是故,辰非止顯赫,實(shí)為能潛能飛之樞機(jī)。君子法之,當(dāng)修乾德之剛健,蓄九淵之沉潛,可隱于草莽,可騰于霄漢,此方為辰龍大道。</p><p class="ql-block ql-indent-1">巳蛇盤霧,靈機(jī)暗藏。蛻皮換骨,悟生死之輪回。</p><p class="ql-block ql-indent-1">《道德經(jīng)》有言:“柔弱勝剛強(qiáng),天下之至柔,馳騁天下之至堅(jiān)?!?lt;/p><p class="ql-block ql-indent-1"> 觀勾踐入?yún)菫榕[忍三載,臥薪嘗膽,二十年如蛇隱草澤,午馬馳原,赤焰燎原。蹄踏烽煙,載山河于脊背。正契此道:斂翼戢鱗,如蛇蟄伏,將帝王之尊盡數(shù)蛻去,唯存復(fù)國(guó)之心,終成“三千越甲可吞吳”之業(yè)。</p><p class="ql-block ql-indent-1">霍去病馳騁瀚海,“匈奴未滅”之誓,猶響午時(shí)烈日之中。午火非獨(dú)焰,中有未土濟(jì)其中。</p><p class="ql-block ql-indent-1">昔管仲治齊,既興鹽鐵之利(午火),復(fù)開桑麻之業(yè)(未土)。</p><p class="ql-block ql-indent-1">故《管子》云:“倉(cāng)廩實(shí)而知禮節(jié)”,此火土相生之政道也。</p><p class="ql-block ql-indent-1">其變非止形骸,實(shí)為天道之反,陰極陽生,柔能克剛。昔屈原放逐,見江潭漁父,對(duì)答間一句“圣人不凝滯于物,而能與世推移”,正合巳蛇應(yīng)變之智。</p><p class="ql-block ql-indent-1">彼時(shí)濁浪滔滔,所蛻者非舊皮,乃楚國(guó)卿相之榮辱;所換者非筋骨,實(shí)千秋不朽之詩(shī)魂。此非巳蛇之蛻與《易》理“己日乃革”之深意乎?</p><p class="ql-block ql-indent-1">然蛇亦通靈。昔高祖斬白蛇而起,赤帝子誅白帝子,非止勇力,實(shí)為天命流轉(zhuǎn)之兆。一斬一斷間,舊輪回終,新紀(jì)元啟。</p><p class="ql-block ql-indent-1">是故,巳非詭詐,實(shí)為至柔之劍,重生之門。君子當(dāng)時(shí),當(dāng)效靈蛇:能藏于九地之下,能動(dòng)于九天之上,知進(jìn)退,明革變,則造化在我。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">7、午馬馳炎,縱橫八荒。赤帝執(zhí)轡,巡禮四方。</p><p class="ql-block ql-indent-1">其勢(shì)非止迅捷,實(shí)為離火之精,剛健文明,光被四表。昔周穆王馭八駿西巡,與西王母瑤池盟約,蹄聲如雷,所踏者非塵土,乃人神相通之途;所載者非君王,實(shí)華夏曠達(dá)之夢(mèng)。</p><p class="ql-block ql-indent-1">“乾為天,為健,為良馬?!?午馬之魂,正是乾天行健、自強(qiáng)不息之化身。</p><p class="ql-block ql-indent-1">然陽極則陰生,“亢龍有悔” 之機(jī)暗藏。</p><p class="ql-block ql-indent-1">霸王項(xiàng)羽跨烏騅巨鹿破秦,彭城掃漢,終困于垓下,聞楚歌而悲嘯:“時(shí)不利兮騅不逝”!此非馬之過,乃氣吞寰宇而難守坤柔之故。</p><p class="ql-block ql-indent-1">杜牧《阿房宮賦》嘆:“戍卒叫,函谷舉;楚人一炬,可憐焦土!” 烈火之威,可照山河,亦可成焦土。</p><p class="ql-block ql-indent-1">《禮記·月令》載:“仲夏之月,天子乃命牧馬,游牝別群。” 此中深意,正是張弛有度,陰陽合和。</p><p class="ql-block ql-indent-1">昔王羲之蘭亭修禊,曲水流觴,其序言“天朗氣清,惠風(fēng)和暢”,恰是午馬奔騰后,駐蹄林下,飲泉思源的坤寧境界。</p><p class="ql-block ql-indent-1">是故,午馬之道,在乎知進(jìn)知止。君子效之:當(dāng)如班超投筆,策馬定西域三十六國(guó);亦當(dāng)如范蠡載酒,乘舟泛五湖煙雨。持離火之明,守中庸之正,方為至健。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">8、未羊銜穗,仁柔安詳。跪乳知恩,啟孝義之淳風(fēng),啟文明之端緒。</p><p class="ql-block ql-indent-1">其德非止孝親,實(shí)為坤輿之象,化生五谷。</p><p class="ql-block ql-indent-1">昔帝舜耕于歷山,象為之耘,鳥為之耘,天下慕其仁孝,正應(yīng)未羊溫馴感召之力。彼時(shí)手握耒耜,所播者非僅黍稷,乃人倫孝悌之種;所育者非止嘉禾,實(shí)天下歸心之始。</p><p class="ql-block ql-indent-1">《禮記》有云:“天子親耕于南郊,以共齊盛?!?未羊所銜之穗,豈非社稷之重耶?</p><p class="ql-block ql-indent-1">《詩(shī)經(jīng)·羔羊》詠曰:“羔羊之皮,素絲五紽。退食自公,委蛇委蛇?!?此非獨(dú)言服飾,實(shí)贊士大夫之清廉節(jié)儉,仁政安民。觀周文王劃野分州,施仁政于岐山,正合此象:不行暴虐,懷柔四方,以至柔之德,承至重之鼎。</p><p class="ql-block ql-indent-1">是故,未非怯懦,實(shí)乃至柔之剛,仁者之勇。君子法之,當(dāng)懷坤德之包容,秉羔羊之純潔,則仁聲所播,天下歸心。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">9、申猴攀崖,智光流轉(zhuǎn)。竊桃獻(xiàn)壽,弄日月于掌肱。</p><p class="ql-block ql-indent-1">其捷非止攀援,實(shí)為兌卦之悅,通變無窮,智周萬物。昔太白醉寫《清平調(diào)》,令力士脫靴,貴妃研墨,正應(yīng)申猴跳脫不羈、戲弄權(quán)貴之狂態(tài)。彼時(shí)金鑾殿上,所竊者非仙桃,乃帝王之威;所弄者非日月,實(shí)禮法之縛。此非申猴之智與《易》“兌以利貞”之和悅通變乎?</p><p class="ql-block ql-indent-1">《西游記》載悟空大鬧天宮,自封“齊天大圣”,其膽魄正契申金銳氣:不畏強(qiáng)御,敢以一根鐵棒,直問九天之高。然其終成斗戰(zhàn)勝佛,非賴武力,實(shí)憑一路火眼金睛,勘破邪魔之智,此乃申猴“智光”真義。</p><p class="ql-block ql-indent-1">莊子謂“沐猴而冠”,雖為警諷,亦見其靈性近人。昔晏子使楚,臨淄三百閭,張袂成陰,以三寸不爛之舌,戲楚王于股掌,豈非深得靈猴機(jī)辯之髓?</p><p class="ql-block ql-indent-1">是故,申非狡黠,實(shí)為通權(quán)達(dá)變之圣器。君子法之,當(dāng)修兌悅之通達(dá),養(yǎng)靈明之慧眼,可戲濁世如瑤池,可破迷障作金丹。</p><p class="ql-block ql-indent-1">孫臏圍魏救趙,示弱誘敵,深得申猴機(jī)變?nèi)痢?lt;/p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">10、酉雞司晨,金羽破冥。一鳴天下,掃魑魅于曙光。</p><p class="ql-block ql-indent-1">祖逖中流擊楫,劍光如啼曉,催醒江東豪杰。申酉非純金,各懷剛?cè)嵯酀?jì)之性。申如藺相如完璧歸趙,智勇并施;</p><p class="ql-block ql-indent-1">酉若陶朱公散金濟(jì)民,仁義兼行。</p><p class="ql-block ql-indent-1">歐陽修著《新五代史》,特標(biāo)“申酉之歲多義士”,蓋金白水清,主貞烈之氣。其聲非止報(bào)曉,實(shí)為兌卦之決,剛中斷惑,以悅破昏。</p><p class="ql-block ql-indent-1">昔祖逖中夜聞雞,蹴琨覺曰:“此非惡聲也!”因起舞,正應(yīng)酉金破暗之力。彼時(shí)星河欲曙,所礪者非僅劍戈,乃中原陸沉之痛;所鳴者非獨(dú)時(shí)辰,實(shí)克復(fù)神州之志?!对?shī)經(jīng)》云:“女曰雞鳴,士曰昧旦?!?此非獨(dú)言勤勉,更見夫妻同心,家國(guó)共濟(jì)之諧和。</p><p class="ql-block ql-indent-1">昔孟嘗君困于秦關(guān),客有能為狗盜者,取狐白裘以獻(xiàn)姬,更得雞鳴者引頸長(zhǎng)啼,遂賺門啟,乃得脫險(xiǎn)。太白贊其“明珠世豈無,豈止三千客?” 酉雞一啼,非僅破曉,實(shí)破死生之局,此非其智勇乎?</p><p class="ql-block ql-indent-1">《易》曰:“兌,說也。剛中而柔外,說以利貞?!?觀雞之象,朱冠為剛,司晨守信;金羽為柔,五彩彰悅。君子當(dāng)效其德:外示圓融,內(nèi)守堅(jiān)貞,言出必踐,如晨光之不欺。</p><p class="ql-block ql-indent-1">是故,酉非禽畜,實(shí)為天地間一記警鐘。在暗夜則為信德,在亂世則為勇毅,在治世則為諧和。吾輩得其精神,自能掃盡心頭魑魅,迎來性中曙光。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">11、戌犬守戶,忠義鏗鏘。臥柴聽雪,護(hù)寒門以赤心。</p><p class="ql-block ql-indent-1">陶潛歸田守拙,門雖設(shè)而常關(guān),自有戌犬護(hù)菊心。</p><p class="ql-block ql-indent-1">戌犬其忠非止護(hù)院,實(shí)為艮卦之止,安守其分,貞固不移。昔陸機(jī)客洛,黃耳傳書,千里江潮,往來不倦。彼時(shí)所守者非一門一戶,乃游子思親之念;所傳者非竹簡(jiǎn)尺素,實(shí)華夏“家書抵萬金”之共情。</p><p class="ql-block ql-indent-1">《禮記》云:“狗畜居守,不失其職?!?戌犬之忠,早植禮樂之基。</p><p class="ql-block ql-indent-1">《述異記》載盤瓠銜首,立功得婿,雖跡近神話,然“雖為犬形,實(shí)懷大勇”之魂,正契戌土信義。觀田單火牛破燕,其勢(shì)雖在牛,然奇策之機(jī)敏,正合犬守之智:不泥常形,出奇制勝。</p><p class="ql-block ql-indent-1">然戌犬之德,尤在“貧賤不能移”。昔孔子適鄭,潦倒若喪家之犬,然其心守周禮,志在王道,此身雖困,此道未止。是故,戌犬所守,豈止柴門?實(shí)為心中之道義,天下之秩序。</p><p class="ql-block ql-indent-1">《易》曰:“艮,止也。時(shí)止則止,時(shí)行則行?!?戌犬之守,非僵死之守,乃知所當(dāng)守,雖萬劫而不移。君子法之,當(dāng)修艮止之定力,秉忠義之赤心,則萬物皆備于我矣。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">12、亥豬臥廩,安泰雍容。吞納百福,圓造化之終始。</p><p class="ql-block ql-indent-1">蘇軾南貶北徙,“此心安處”之語,正合亥宮包容氣象。戌亥非終局,實(shí)肇萬物輪回之始。其容非止肥碩,實(shí)為坎卦之藏,淵默內(nèi)含,萬象俱足。</p><p class="ql-block ql-indent-1">昔范蠡功成,泛舟于五湖,自號(hào)“陶朱公”,三致千金而三散之,正應(yīng)亥水豐饒流轉(zhuǎn)、不滯于物之性。彼時(shí)所臥者非獨(dú)米廩,乃“計(jì)然之策”的經(jīng)濟(jì)循環(huán);所納者非止財(cái)貨,實(shí) “富好行其德”的天道平衡。</p><p class="ql-block ql-indent-1">《禮記》有載:“家富則疏族,疏族則畜生,畜生則多豕。” 亥豬所象,早是宗廟祭祀之榮,家族興旺之兆。觀《詩(shī)經(jīng)·公劉》“執(zhí)豕于牢,酌之用匏”,非止言宴飲之歡,更見部落定居、倉(cāng)廩充盈的安泰本源。</p><p class="ql-block ql-indent-1">然亥亦為十二辰之終。</p><p class="ql-block ql-indent-1">《易》之理,“既濟(jì)”之后必有“未濟(jì)”,終焉則始焉。昔大禹治水,疏而不堵,正合亥水之性:導(dǎo)洪流歸海,看似終結(jié),實(shí)為沃野千里、新生萌發(fā)之始。</p><p class="ql-block ql-indent-1">莊子謂“正得秋而萬寶成”,亥豬之臥,正是秋收冬藏之象,終結(jié)處孕育起始,豐饒中暗藏輪回。</p><p class="ql-block ql-indent-1">是故,亥非愚憨,實(shí)為大道之容器,造化之渾侖。君子悟此,當(dāng)修坎德之深藏,明終始之循環(huán),則進(jìn)退存亡而不失其正。</p><p class="ql-block ql-indent-1">戌似玄奘西行,歷九九八十一難而志不改;</p><p class="ql-block ql-indent-1">亥若鑒真東渡,雖九死一生而道愈堅(jiān)。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">戌亥為天門,圣賢出入之所。</p><p class="ql-block ql-indent-1">觀夫地支輪轉(zhuǎn),玄象森羅。</p><p class="ql-block ql-indent-1">子丑寅卯,開天辟地之序;</p><p class="ql-block ql-indent-1">辰巳午未,經(jīng)天緯地之章。</p><p class="ql-block ql-indent-1">申酉戌亥,鑄鼎銘功之象,</p><p class="ql-block ql-indent-1">周流六虛,貞觀八極。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">其德配乎乾坤,其數(shù)合乎大衍,</p><p class="ql-block ql-indent-1">其變通乎晝夜。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">昔者大禹鑄九鼎,定九州,乃括十二辰之氣于彝器;伏羲畫八卦,分八方,實(shí)藏地支之機(jī)于爻象。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">邵子《觀物篇》謂:“天地有呼吸,故有十二時(shí)之運(yùn);圣人有耳目,故識(shí)六十甲子之玄?!?lt;/p><p class="ql-block ql-indent-1">今觀戌亥天門,非獨(dú)玄奘、鑒真能至。</p><p class="ql-block ql-indent-1">此正是:天門無鎖,唯待誠(chéng)明者推開;</p><p class="ql-block ql-indent-1">地軸有光,終照孤勇者行路。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">《易》曰:“與天地合其德,與日月合其明。” 十二地支,豈獨(dú)紀(jì)時(shí)?實(shí)為君子戴天履地、修身俟命之十二重階梯也。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">子丑蟄伏而待發(fā),寅卯生發(fā)以成勢(shì),</p><p class="ql-block ql-indent-1">辰巳變化而通神,午未鼎盛則守中,</p><p class="ql-block ql-indent-1">申酉收斂乃藏鋒,戌亥歸真得大自在。</p><p class="ql-block ql-indent-1">十二氣韻貫星河,廿四節(jié)氣掌中旋。</p><p class="ql-block ql-indent-1">昔者張衡制渾天,窺見地支經(jīng)緯;</p><p class="ql-block ql-indent-1">僧一行測(cè)晷影,方知辰宿玄機(jī)。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">觀其妙用:</p><p class="ql-block ql-indent-1">春木寅卯司生發(fā),夏火午未主長(zhǎng)養(yǎng),</p><p class="ql-block ql-indent-1">秋金申酉掌肅殺,冬水亥子管閉藏。</p><p class="ql-block ql-indent-1">而辰戌丑未四土,布列四維,調(diào)燮陰陽。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">昔張騫鑿空西域,攜葡萄苜蓿歸漢,正應(yīng)辰宮“匯通四?!敝螅?lt;/p><p class="ql-block ql-indent-1">鄭和七下西洋,播仁德于遠(yuǎn)疆,深得戌土“穩(wěn)固四方”之精。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">至若人文:</p><p class="ql-block ql-indent-1">司馬遷納寅卯生氣于史筆,班固承申酉肅斂于辭章。李時(shí)珍辨草木性味依地支歸經(jīng),徐霞客察山水形勝按辰宿定向。地支之韻,早融于華夏血脈。年之器?實(shí)乃乾坤之經(jīng)緯,人文之樞機(jī)。仰觀北辰,俯察辰巳,若能心會(huì)其妙,則陸機(jī)《文賦》所謂“觀古今于須臾,撫四海于一瞬”,非虛言也。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">天地有數(shù),氣象自華。懷地支者,明四時(shí)之序,通萬物之理。雖處一室之內(nèi),而心游八極之表。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">觀辰知變,察戌識(shí)忠,豈非古人所謂“腹有詩(shī)書氣自華”者也?</p>