<p class="ql-block">秋深霜露重,獨(dú)綻向籬邊。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">不逐春光去,長隨月色妍。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">陶令門前種,楚臣江上憐。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">寒香凝晚節(jié),抱影守殘年。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">——此身如菊,寧凋不媚,豈趨時(shí)態(tài)?世人愛桃李之爛漫,我獨(dú)守枯枝之清絕。每至西風(fēng)滿徑,黃云委地,便思東籬把酒,與淵明共語。昔屈子餐英以明志,今我凝霜而自持。花之隱逸者,非菊而何?人之孤高者,亦如菊矣。</p>