<p class="ql-block"> 今年桂花又一次開(kāi)了,由于目前受氣候影響,桂花適時(shí)又開(kāi)花了,此時(shí)滿(mǎn)城增香,香氣撲鼻。看看唐、宋、元古人怎樣描寫(xiě)桂花的,讓我們一起來(lái)讀讀…</p><p class="ql-block"> 鳥(niǎo)鳴澗 </p><p class="ql-block"> 唐·王維 </p><p class="ql-block"> 人閑桂花落,夜靜春山空。</p><p class="ql-block"> 月出驚山鳥(niǎo),時(shí)鳴春澗中。</p> <p class="ql-block"> 天竺寺八月十五日夜桂子 </p><p class="ql-block"> 唐·皮日休 </p><p class="ql-block"> 玉顆珊珊下月輪,殿前拾得露華新。</p><p class="ql-block"> 至今不會(huì)天中事,應(yīng)是嫦娥擲與人。</p> <p class="ql-block"> 十五夜望月寄杜郎中 </p><p class="ql-block"> 唐·王建 </p><p class="ql-block">中庭地白樹(shù)棲鴉,冷露無(wú)聲濕桂花。 今夜月明人盡望,不知秋思在誰(shuí)家。</p> <p class="ql-block"> 太常引·建康中秋夜為呂叔潛賦 </p><p class="ql-block"> 南宋·辛棄疾 </p><p class="ql-block"> 一輪秋影轉(zhuǎn)金波,飛鏡又重磨。把酒問(wèn)姮娥:被白發(fā)、欺人奈何?乘風(fēng)好去,長(zhǎng)空萬(wàn)里,直下看山河。斫去桂婆娑,人道是、清光更多。</p> <p class="ql-block"> 聲聲慢·詠桂花 </p><p class="ql-block"> 南宋·吳文英 </p><p class="ql-block"> 藍(lán)云籠曉,玉樹(shù)懸秋,交加金釧霞枝。人起昭陽(yáng),禁寒粉粟生肌。濃香最無(wú)著處,漸冷香、風(fēng)露成霏。繡茵展,怕空階驚墜,化作螢飛。三十六宮愁重,問(wèn)誰(shuí)持金鍤,和月都移。掣鎖西廂,清尊素手重?cái)y。秋來(lái)鬢華多少,任烏紗、醉壓花低。正搖落,嘆淹留、客又未歸。</p> <p class="ql-block"> 桂花</p><p class="ql-block">秋樹(shù)婆娑風(fēng)露涼,老蟾落子種虛堂。</p><p class="ql-block">胚渾天地中央色,漏泄神仙上界香。</p><p class="ql-block">貧里忽驚添粟滿(mǎn),老來(lái)不動(dòng)買(mǎi)花狂。</p><p class="ql-block">帶愁莫上黃樓去,歸隱淮山興味長(zhǎng)。</p> <p class="ql-block"> 山上樹(shù) </p><p class="ql-block"> 唐·于武陵 </p><p class="ql-block"> 日暖上山路,鳥(niǎo)啼知已春。</p><p class="ql-block"> 忽逢幽隱處,如見(jiàn)獨(dú)醒人。</p><p class="ql-block"> 石冷開(kāi)常晚,風(fēng)多落亦頻。</p><p class="ql-block"> 樵夫應(yīng)不識(shí),歲久伐為薪。</p> <p class="ql-block"> 詠桂花 · </p><p class="ql-block"> 獨(dú)占三秋壓眾芳,何詠橘綠與橙黃。</p><p class="ql-block"> 自從分下月中種,果若飄來(lái)天際香。</p><p class="ql-block"> 清影不嫌秋露白,新業(yè)偏帶晚煙蒼。</p><p class="ql-block"> 高枝已折郄生手,萬(wàn)斛奇芬貯錦囊。</p> <p class="ql-block"> 桂花 </p><p class="ql-block"> 元·倪瓚 </p><p class="ql-block"> 桂花留晚色,簾影淡秋光。</p><p class="ql-block"> 靡靡風(fēng)還落,菲菲夜未央。</p><p class="ql-block"> 玉繩低缺月,金鴨罷焚香。</p><p class="ql-block"> 忽起故園想,泠然歸夢(mèng)長(zhǎng)。</p> <p class="ql-block">桂花 </p><p class="ql-block">南宋·姜夔 </p><p class="ql-block">空山尋桂樹(shù),折香思故人。故人隔秋水,一望一回顰。南山北山路,載花如行云。闌干望雙槳,秾枝儲(chǔ)待君。西泠蔭歌舞,夜夜明月嗔。棄捐赪玉佩,香盡作秋塵。楚調(diào)秋更苦,寂寥無(wú)復(fù)聞。來(lái)吟綠叢下,涼風(fēng)吹練裙。</p> <p class="ql-block"> 古香慢·賦滄浪看桂</p><p class="ql-block"> 南宋·吳文英 </p><p class="ql-block"> 怨娥墜柳,離佩搖葓,霜訊南圃。漫憶橋扉,倚竹袖寒日暮。還問(wèn)月中游,夢(mèng)飛過(guò)、金風(fēng)翠羽。把殘?jiān)?、勝水萬(wàn)頃,暗熏冷麝凄苦。漸浩渺、凌山高處。秋澹無(wú)光,殘照誰(shuí)主。露粟侵肌,夜約羽林輕誤。翦碎惜秋心,更腸斷、珠塵蘚路。怕重陽(yáng),又催近、滿(mǎn)城細(xì)雨。</p> <p class="ql-block"> 桂花(其一) </p><p class="ql-block"> 南宋·程公許 </p><p class="ql-block"> 露香消渴桂花芳,天氣偏饒八月涼。</p><p class="ql-block"> 不是窅窳分得種,人間那得許清得。</p> <p class="ql-block"> 桂花(其二) </p><p class="ql-block"> 南宋·程公許</p><p class="ql-block">一秋無(wú)雨亦無(wú)風(fēng),比似常年迥不同。 鼻觀了無(wú)分別想,道人結(jié)習(xí)本來(lái)空。</p> <p class="ql-block"> 桂花(其三) </p><p class="ql-block"> 南宋·程公許 </p><p class="ql-block"> 雨花那得著衣裾,遍界香分佛飯余。</p><p class="ql-block"> 金粟如來(lái)元一點(diǎn),橫陳妙供盡從渠。</p> <p class="ql-block"> 桂花</p><p class="ql-block"> 南宋·劉克莊 </p><p class="ql-block"> 生得粟來(lái)大,妝成蠟樣黃。</p><p class="ql-block"> 落金遮蟻穴,釀蜜滿(mǎn)蜂房。</p><p class="ql-block"> 月下高低影,風(fēng)前遠(yuǎn)近香。</p><p class="ql-block"> 夜深清到骨,幽夢(mèng)繞胡床。</p> <p class="ql-block"> 桂花 </p><p class="ql-block"> 宋·宋自遜 </p><p class="ql-block"> 揭紙糊窗莫放開(kāi),園丁新送木犀來(lái)。</p><p class="ql-block"> 繞屏著色無(wú)非畫(huà),盡日烘香不用煤。</p><p class="ql-block"> 同氣相求唯徑菊,后生可畏獨(dú)江梅。</p><p class="ql-block"> 月中一應(yīng)靈和異,待向仙娥覓種栽。</p><p class="ql-block"> 品味生活,人生最大的幸福是讀書(shū),不斷思考和學(xué)習(xí),做生活中的強(qiáng)者,不斷超越,戰(zhàn)勝自我。</p>