<p class="ql-block">賈寶玉&林黛玉</p><p class="ql-block">朱紅相映,木石前盟的癡纏。</p><p class="ql-block">他是銜玉的情癡,她是還淚的絳珠,</p><p class="ql-block">在紅樓的繁華喧囂里,</p><p class="ql-block">把一生的癡怨釀成詩(shī)行。</p><p class="ql-block">那紅衣灼灼,終抵不過(guò)宿命的風(fēng)刀霜?jiǎng)Γ搅舸笥^園里一段泣血的深情絕唱。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">《葬花吟》全詩(shī)如下:</p><p class="ql-block">花謝花飛花滿天,紅消香斷有誰(shuí)憐?</p><p class="ql-block">游絲軟系飄春榭,落絮輕沾撲繡簾。</p><p class="ql-block">閨中女兒惜春暮,愁緒滿懷無(wú)釋處。</p><p class="ql-block">手把花鋤出繡簾,忍踏落花來(lái)復(fù)去。</p><p class="ql-block">柳絲榆莢自芳菲,不管桃飄與李飛;</p><p class="ql-block">桃李明年能再發(fā),明年閨中知有誰(shuí)?</p><p class="ql-block">三月香巢已壘成,梁間燕子太無(wú)情!</p><p class="ql-block">明年花發(fā)雖可啄,卻不道人去梁空巢也傾。</p><p class="ql-block">一年三百六十日,風(fēng)刀霜?jiǎng)?yán)相逼;</p><p class="ql-block">明媚鮮妍能幾時(shí),一朝漂泊難尋覓。</p><p class="ql-block">花開(kāi)易見(jiàn)落難尋,階前愁殺葬花人,</p><p class="ql-block">獨(dú)倚花鋤淚暗灑,灑上空枝見(jiàn)血痕。</p><p class="ql-block">杜鵑無(wú)語(yǔ)正黃昏,荷鋤歸去掩重門;</p><p class="ql-block">青燈照壁人初睡,冷雨敲窗被未溫。</p><p class="ql-block">怪奴底事倍傷神?半為憐春半惱春。</p><p class="ql-block">憐春忽至惱忽去,至又無(wú)言去未聞。</p><p class="ql-block">昨宵庭外悲歌發(fā),知是花魂與鳥(niǎo)魂?</p><p class="ql-block">花魂鳥(niǎo)魂總難留,鳥(niǎo)自無(wú)言花自羞;</p><p class="ql-block">愿儂此日生雙翼,隨花飛到天盡頭。</p><p class="ql-block">天盡頭,何處有香丘?</p><p class="ql-block">未若錦囊收艷骨,一抔凈土掩風(fēng)流。</p><p class="ql-block">質(zhì)本潔來(lái)還潔去,強(qiáng)于污淖陷渠溝。</p><p class="ql-block">爾今死去儂收葬,未卜儂身何日喪?</p><p class="ql-block">儂今葬花人笑癡,他年葬儂知是誰(shuí)?</p><p class="ql-block">試看春殘花漸落,便是紅顏老死時(shí);</p><p class="ql-block">一朝春盡紅顏老,花落人亡兩不知!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(28, 31, 35);">林黛玉《詠白海棠》全詩(shī)</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(28, 31, 35);">半卷湘簾半掩門,碾冰為土玉為盆。 </span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(28, 31, 35);">偷來(lái)梨蕊三分白,借得梅花一縷魂。 </span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(28, 31, 35);">月窟仙人縫縞袂,秋閨怨女拭啼痕。 </span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(28, 31, 35);">嬌羞默默同誰(shuí)訴,倦倚西風(fēng)夜已昏。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">賈寶玉</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">紅袍金飾,難鎖赤子情腸。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">他在賈府錦繡堆里踽踽獨(dú)行,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">以叛逆為刃剖解世俗虛偽。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">那眸中清寂,是對(duì)女兒家的憐惜,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">亦是對(duì)封建樊籠最溫柔的反抗,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"><span class="ql-cursor">?</span>終究成了太虛幻境里一聲悵然的嘆息。</span></p> <p class="ql-block">薛寶釵:</p><p class="ql-block">蘅蕪苑旁,淡衫輕執(zhí)一葉,</p><p class="ql-block">她以端雅自持,在紅樓繁華里沉淀慧心。金簪雪衣,藏盡入世的通透,</p><p class="ql-block">那一抹淺笑,是海棠詩(shī)社的清雅,</p><p class="ql-block">亦是封建禮教里的從容守望。</p> <p class="ql-block">王熙鳳:</p><p class="ql-block">鳳冠霞帔,眸底藏鋒,</p><p class="ql-block">她以潑辣精明,在賈府榮衰中攪動(dòng)風(fēng)云。金飾流光,掩不住俗世的精明與涼,</p><p class="ql-block">那一抹艷色,是寧榮二府的權(quán)杖,</p><p class="ql-block">亦是繁華落盡的伏筆。</p> <p class="ql-block">秦可卿</p><p class="ql-block">金釵珠翠,霞帔紅妝,</p><p class="ql-block">她是寧府深處的一抹異色。</p><p class="ql-block">眉眼間的溫婉與疏離,</p><p class="ql-block">藏著榮寧二府隱秘的風(fēng)情。</p><p class="ql-block">那一身艷色,</p><p class="ql-block">終究是太虛幻境里一場(chǎng)凄美的驚夢(mèng),</p><p class="ql-block">在賈府的繁華廢墟上,</p><p class="ql-block">落盡了最后一抹芳華。</p> <p class="ql-block">賈元春</p><p class="ql-block">鳳冠珠翠,淚痕凝睫。</p><p class="ql-block">她是皇妃,是家族的榮光,</p><p class="ql-block">卻在深宮紅墻里,</p><p class="ql-block">把牽掛釀成了宮燈影下的孤寂。</p><p class="ql-block">那一滴淚,落滿了賈府的興衰,</p><p class="ql-block">也碎了女兒家的錦繡夢(mèng)。</p> <p class="ql-block">史湘云</p><p class="ql-block">芍藥花下,香夢(mèng)沉酣。</p><p class="ql-block">她把憨直作酒盞,將爛漫當(dāng)霓裳,</p><p class="ql-block">在落花堆里醉成一段風(fēng)流。</p><p class="ql-block">那眼角的笑意,是侯門千金的不羈,</p><p class="ql-block">亦是大觀園里最明媚的煙火氣。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">襲人</p><p class="ql-block">粉衫輕束,眉眼溫良。</p><p class="ql-block">她以溫順作經(jīng)緯,將細(xì)致為針腳,</p><p class="ql-block">在賈府的繁蕪里織就妥帖。</p><p class="ql-block">那一抹淺笑,是怡紅院的安穩(wěn),</p><p class="ql-block">亦是封建奴婢身不由己的守望。</p> <p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">晴雯:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">蕉葉蔭下,巧扇生風(fēng),</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">她以心比天高,在奴婢枷鎖中綻放鋒芒。霽月彩云,終究難敵世態(tài)涼薄,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">那一身風(fēng)流靈巧,是大觀園的絕響,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"><span class="ql-cursor">?</span>亦是多情公子心頭永恒的牽念</span></p><p class="ql-block">寶玉寫(xiě)給晴雯有關(guān)花的詩(shī)詞</p><p class="ql-block">《芙蓉女兒誄》</p><p class="ql-block">以花祭祀:</p><p class="ql-block"> “維太平不易之元,蓉桂競(jìng)芳之月,無(wú)可奈何之日,怡紅院濁玉,謹(jǐn)以群花之蕊、冰鮫之縠、沁芳之泉、楓露之茗,四者雖微,聊以達(dá)誠(chéng)申信,乃致祭于白帝宮中撫司秋艷芙蓉女兒之前曰:”此處以群花之蕊祭祀晴雯,且點(diǎn)明祭祀時(shí)間是芙蓉與桂花盛開(kāi)的八月,還將晴雯稱為“芙蓉女兒”,認(rèn)為其死后掌管芙蓉花。</p><p class="ql-block">花喻品質(zhì):</p><p class="ql-block"> “孰料鳩鴆其高,鷹鷙翻遭罦罬;薋葹妒其臭,茝蘭竟被芟鉏!花原自怯,豈奈狂飆;柳本多愁,何禁驟雨!”以“茝蘭”等香草比喻晴雯品性高潔,又將其比作怯弱的花、多愁的柳,形容她遭受誹謗迫害,如同花遇狂飆、柳遭驟雨,難以承受。</p><p class="ql-block">花神歸宿:</p><p class="ql-block"> “始知上帝垂旌,花宮待詔,生儕蘭蕙,死轄芙蓉?!北砻鲗氂裣嘈徘琏┥芭c蘭蕙同類,品性高潔,死后成為了掌管芙蓉花的花神,這是對(duì)晴雯的贊美與美好期許。</p><p class="ql-block"> 此外,文中還有“芳名未泯,檐前鸚鵡猶呼;艷質(zhì)將亡,檻外海棠預(yù)萎”等句,以海棠預(yù)萎暗示晴雯即將離世,從側(cè)面烘托出晴雯的悲慘命運(yùn)和寶玉的哀傷之情。</p> <p class="ql-block">丫鬟小紅:</p><p class="ql-block">眉目間的靈動(dòng),</p><p class="ql-block">是大觀園里不甘平庸的星火</p><p class="ql-block">她是林紅玉,人稱小紅,</p><p class="ql-block">一身紅黑相間的襖裙襯得眉眼格外精神。鬢邊粉花輕綴,耳墜紅珠微動(dòng),</p><p class="ql-block">那淺笑里藏著怡紅院小丫鬟的機(jī)靈,</p><p class="ql-block">更藏著對(duì)體面人生的執(zhí)著。</p><p class="ql-block">在賈府的層層規(guī)矩里,</p><p class="ql-block">她憑一段帕子情緣、幾句利落言辭,</p><p class="ql-block">硬是在偌大的園子里,</p><p class="ql-block">為自己掙出了幾分不一樣的光彩。</p> <p class="ql-block">劉姥姥</p><p class="ql-block">灰衫花巾,</p><p class="ql-block">鄉(xiāng)野老嫗的憨態(tài)里藏著生存的智慧。</p><p class="ql-block">她以市井的通透撞進(jìn)賈府的繁華,</p><p class="ql-block">那爽朗的笑,是大觀園外的煙火氣,</p><p class="ql-block">亦是紅樓興衰里最清醒的旁觀者。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">香菱·甄英蓮</p><p class="ql-block">眉尖一點(diǎn)朱砂痣,紅衣淡影鎖前塵。</p><p class="ql-block">她是被命運(yùn)拋擲的菱花,</p><p class="ql-block">在薛府煙塵里把詩(shī)心釀成半世漂泊。</p><p class="ql-block">那眸中清愁,是甄家小姐的遺夢(mèng),</p><p class="ql-block">亦是紅樓女兒淚里的一抹浮萍。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">司棋</p><p class="ql-block">淡衫素釵,情字成殤。</p><p class="ql-block">她以決絕撞破封建禮教的桎梏,</p><p class="ql-block">在大觀園角落把愛(ài)意燃成灰燼。</p><p class="ql-block">那眼中倔強(qiáng),是青春的烈火,</p><p class="ql-block">亦是賈府奴婢悲情命運(yùn)的倔強(qiáng)注腳。</p> <p class="ql-block">賈璉</p><p class="ql-block">錦袍藍(lán)冠,神色暗涌。</p><p class="ql-block">他在賈府的權(quán)欲場(chǎng)里周旋,</p><p class="ql-block">把精明藏于世故,將荒唐裹進(jìn)體面。</p><p class="ql-block">那眸中的深沉,是榮國(guó)府的聲色犬馬,</p><p class="ql-block">亦是封建紈绔無(wú)法掙脫的命運(yùn)藩籬。</p> <p class="ql-block">賈政</p><p class="ql-block">青衫儒冠,坐擁書(shū)城。</p><p class="ql-block">他是封建禮教的執(zhí)棋者,</p><p class="ql-block">在經(jīng)史子集間稱量著賈府的功名與規(guī)矩。那眉間的凝重,是嚴(yán)父的期許,</p><p class="ql-block">亦是儒家正統(tǒng)在榮國(guó)府刻下的深沉烙印。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">務(wù)實(shí)且重情的</span>賈蕓</p><p class="ql-block"> 為生計(jì)向賈璉求差事未果,轉(zhuǎn)而討好王熙鳳,以“孝敬”為名送貴重香料,最終得到大觀園花木種植的差事,凸顯其懂變通、會(huì)鉆營(yíng)的特質(zhì)。</p><p class="ql-block"> 與小紅結(jié)緣,賈蕓在怡紅院偶遇小紅,二人因“丟帕子”“換帕子”暗生情愫,成為書(shū)中少有的“底層青年自主婚戀”線索,打破了賈府主子間的婚戀悲劇模式。</p><p class="ql-block"> </p> <p class="ql-block">紫衫儒巾,藏不住滿腹荒唐。</p><p class="ql-block">他在賈府的陰影里覬覦風(fēng)月,</p><p class="ql-block">把癡妄釀成了鏡中枯骨。</p><p class="ql-block">那一臉諂笑,是色欲熏心的迷障,</p><p class="ql-block">亦是封建末世里一個(gè)卑微靈魂的徹底沉淪。</p> <p class="ql-block">巧姐:</p><p class="ql-block">豪門落幕后的微光</p><p class="ql-block">她是鳳姐的掌上明珠,</p><p class="ql-block">一身紅黃相間的小襖裙,</p><p class="ql-block">鬢邊珠花與紅繩鮮活可愛(ài)。</p><p class="ql-block">幼時(shí)在賈府享盡寵愛(ài),</p><p class="ql-block">卻在家族敗落后歷經(jīng)波折。</p><p class="ql-block">那澄澈的眼眸里,</p><p class="ql-block">藏著從金尊玉貴到人間煙火的成長(zhǎng),</p><p class="ql-block">最終如“留余慶”曲中所言,</p><p class="ql-block">在平凡處尋得安穩(wěn),</p><p class="ql-block">是賈府末路里一抹溫暖的余輝。</p> <p class="ql-block">“秦鐘”秦鐘</p><p class="ql-block">表字鯨卿,是秦業(yè)之子,</p><p class="ql-block">秦可卿之弟。</p><p class="ql-block">“生得眉清目秀,粉面朱唇,</p><p class="ql-block">較寶玉略瘦巧些,舉止風(fēng)流,</p><p class="ql-block">似在寶玉之上,只是怯怯羞羞,</p><p class="ql-block">有女兒之態(tài)”</p><p class="ql-block">秦鐘和寶玉是同窗密友。</p><p class="ql-block">秦鐘的經(jīng)歷是為了警示賈寶玉,</p><p class="ql-block">他的名字“秦鐘”諧音“情終”,</p><p class="ql-block">暗示了因情而終的命運(yùn),</p><p class="ql-block">也反映了《紅樓夢(mèng)》中“情”的主題</p><p class="ql-block">以及社會(huì)對(duì)有情人的不容。</p> 賈母鳳冠霞帔,鬢染霜華。她是賈府的定盤(pán)星,在滿堂錦繡里藏著閱盡滄桑的通透。那一抹笑意,是家族榮光的余溫,亦是封建大家長(zhǎng)在繁華落盡前最后的溫柔守望。 <p class="ql-block">賈寶玉的住所:</p><p class="ql-block">怡紅院</p><p class="ql-block">取悅女人的場(chǎng)所!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">彩畫(huà)盈門,紅燈垂檐,</p><p class="ql-block">怡紅院的朱漆門里,</p><p class="ql-block">曾藏著寶玉的頑劣與深情。</p><p class="ql-block">那方玲瓏石、那抹翠綠墻,</p><p class="ql-block">見(jiàn)證過(guò)晴雯補(bǔ)裘的燈影,</p><p class="ql-block">也記下過(guò)黛玉埋香的淚痕。</p><p class="ql-block">斑駁的彩繪間,</p><p class="ql-block">猶見(jiàn)昔日公子千金的笑語(yǔ),</p><p class="ql-block">在紅學(xué)的長(zhǎng)卷里,</p><p class="ql-block">凝成永不褪色的青春秘境。</p> <p class="ql-block">難忘的一目</p><p class="ql-block">史湘云醉酒</p><p class="ql-block">史湘云醉臥芍藥裀</p><p class="ql-block">芍藥堆里,紅香散亂,</p><p class="ql-block">她以落花為枕,</p><p class="ql-block">醉成大觀園最明媚的詩(shī)行。</p><p class="ql-block">裙裾上的酒痕,是憨湘云的爛漫,</p><p class="ql-block">也是紅樓女兒們短暫的狂歡。</p><p class="ql-block">當(dāng)繁花謝盡,</p><p class="ql-block">這場(chǎng)醉夢(mèng)便成了繁華末世里,</p><p class="ql-block">最動(dòng)人的一抹暖色余暉。</p> <p class="ql-block">大觀園門</p><p class="ql-block">朱門金匾,紅墻黛瓦,</p><p class="ql-block">這是紅樓一夢(mèng)的繁華入口。</p><p class="ql-block">昔日多少兒女情長(zhǎng)、家族興衰,</p><p class="ql-block">都在這“大觀園”三字下流轉(zhuǎn)。</p><p class="ql-block">青磚臺(tái)階上,</p><p class="ql-block">似還留著黛玉的屐痕、寶釵的屐響,</p><p class="ql-block">如今門扉靜立,</p><p class="ql-block">只待后來(lái)人叩開(kāi)那段胭脂淚染的舊時(shí)光。</p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(28, 31, 35);"> </span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(28, 31, 35);">揭示</span><span style="color:rgb(28, 31, 35); font-size:18px;">世間萬(wàn)物的無(wú)常和榮華富貴的虛幻的</span><span style="color:rgb(28, 31, 35);"> </span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(28, 31, 35);"> 《好了歌》</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(28, 31, 35);">陋室空堂,當(dāng)年笏滿床;</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(28, 31, 35);">衰草枯楊,曾為歌舞場(chǎng)。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(28, 31, 35);">蛛絲兒結(jié)滿雕梁,綠紗今又糊在蓬窗上。說(shuō)什么脂正濃,粉正香,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(28, 31, 35);">如何兩鬢又成霜?</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(28, 31, 35);">昨日黃土隴頭送白骨,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(28, 31, 35);">今宵紅燈帳底臥鴛鴦。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(28, 31, 35);">金滿箱,銀滿箱,轉(zhuǎn)眼乞丐人皆謗。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(28, 31, 35);">正嘆他人命不長(zhǎng),那知自己歸來(lái)喪!</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(28, 31, 35);">訓(xùn)有方,保不定日后作強(qiáng)梁。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(28, 31, 35);">擇膏粱,誰(shuí)承望流落在煙花巷!</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(28, 31, 35);">因嫌紗帽小,致使鎖枷扛,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(28, 31, 35);">昨憐破襖寒,今嫌紫蟒長(zhǎng)。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(28, 31, 35);">亂烘烘你方唱罷我登場(chǎng),</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(28, 31, 35);">反認(rèn)他鄉(xiāng)是故鄉(xiāng)。 </span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(28, 31, 35);">?甚荒唐,到頭來(lái)都是為他人作嫁衣裳!</span></p><p class="ql-block"><br></p>