<p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">??【鳳凰閣 聞香】</p><p class="ql-block">幽篁</p><p class="ql-block">斜暉徐轉,庭院籬陰漸滿。梧桐疏影空階展。池側荷亭獨坐,聞香歡眷。不覺那、霞歸日返。</p><p class="ql-block">?</p><p class="ql-block">竹簾微卷,紅燭輕搖硯畔。素箋松墨書來緩。秋近夏去香淡,思念相伴。任小字、情留一卷。</p><p class="ql-block">?</p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">?【鳳凰閣·秋日】</p><p class="ql-block">流年瓶中沙</p><p class="ql-block">菊黃搖露,砌下寒蛩不住。斷鴻飛過斜陽暮。池上殘荷亂舞,煙迷寒浦。對遠岫、流云散聚。</p><p class="ql-block">?</p><p class="ql-block">空庭凝睇,一紙紅箋少句。愁懷多在無人處。風卷老梧涼葉,魂夢來去。問誰管、秋深幾許。</p><p class="ql-block">?</p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">?【鳳凰閣】</p><p class="ql-block">瑯琊耕夫</p><p class="ql-block">匆匆流水,負了年華邂逅。如今常憶那時候。幾個多情似我,初心依舊。兩全法、終難悟透。</p><p class="ql-block">?</p><p class="ql-block">瀟瀟秋雨,小院蘭花漸瘦。曾經(jīng)風采鏡中走。遺恨不辭冰雪,只在酒后。又何必、天長地久。</p><p class="ql-block">?</p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">??【鳳凰閣·中秋望月】</p><p class="ql-block">杭州知府</p><p class="ql-block">漸冰輪乍涌,梧庭浸雪。桂香覆瓦夜澄澈。獨倚虛廊望極,邃漢遙接。更惜此、孤光皎潔。</p><p class="ql-block">?</p><p class="ql-block">流年驚換,客鬢新添素纈。舊時圓缺為誰說。高宇在、月如銀,萬古清絕。忍看取、人間恨別。</p><p class="ql-block">?</p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">??【鳳凰閣】</p><p class="ql-block">山 卿</p><p class="ql-block">岫云棲處,萬壑松風漱玉。苔磯空自侵修竹。好向青峰寄隱,丹崖尋鹿。又聞得、空山響瀑。</p><p class="ql-block">?</p><p class="ql-block">靈槎遙指,霞外瀛山一粟。人間曾譜霓裳曲。唯愿素襟相伴,煙壑同宿。待重訪、清溪翠麓。</p><p class="ql-block">?</p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">【鳳凰閣】</p><p class="ql-block">田園葭人</p><p class="ql-block">商風蕭瑟,吹落黃花雨后,單衣窗下人如舊。盡是初衷未改,掛牽猶厚。這次第、天公見否。</p><p class="ql-block">?</p><p class="ql-block">黃粱常事,系馬街前執(zhí)手,湖中舟上春如酒。杯盞此時空候,年歲其又。盼相聚、嬋娟共守。</p><p class="ql-block">?</p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">?【鳳凰閣·中秋望月】</p><p class="ql-block">?杭州知府</p><p class="ql-block"> 漸冰輪乍涌,梧庭浸雪。桂香覆瓦夜澄澈。獨倚虛廊望極,邃漢遙接。更惜此、孤光皎潔。</p><p class="ql-block">?</p><p class="ql-block"> 流年驚換,客鬢新添素纈。舊時圓缺為誰說。高宇在、月如銀,萬古清絕。忍看取、人間恨別。[月亮]</p><p class="ql-block">?</p><p class="ql-block">???????????</p><p class="ql-block">?豆包點點評:</p><p class="ql-block"> 全詞以中秋望月為脈絡,借景抒情,將個人情愫融入蒼茫夜色。</p><p class="ql-block"> 上闋鋪展月夜清景:“冰輪乍涌”“梧庭浸雪”“桂香覆瓦”,從月出、庭景到香氣,層層勾勒出澄澈皎潔的秋夜意境,“獨倚虛廊望極”一句,悄然埋下孤寂的伏筆。</p><p class="ql-block"> 下闋轉入感懷:“流年驚換”“客鬢添纈”直抒歲月催人的悵惘,“舊時圓缺為誰說”以問牽出過往離緒。末句“忍看取、人間恨別”,將月光下的個人愁思,升華為對世間離別之苦的慨嘆,與“萬古清絕”的永恒月色形成對照,凄切而有余味。</p>