<p class="ql-block">詩詞/雨文</p><p class="ql-block">攝影/ 萍</p><p class="ql-block">音樂/Inspiring lndie</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 每當誦讀古人邊塞詩時,腦海中總會出現一望無際的大漠,及河西走廊那些沉默了千年、風化了的城廓。什么時候能去吹一吹西北的風,踩一踩金黃的沙漠,追尋一下古代商賈的駱駝隊和戍邊勇士們的足跡呢?</p><p class="ql-block"> 大西北的美,是一種寂靜、蒼涼之美,恰有萍妹西行之照片,女性的豐姿背襯于金黃色的天地中,粗獷中揉進了一縷柔性之美。于是忍不住拿來補上幾首詩,以抒多少年來的愿望,也算圓了一個少年時的夢。</p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">天仙子 大漠夕照</p><p class="ql-block">大漠孤煙千里赴。</p><p class="ql-block">滾滾黃沙無盡路。</p><p class="ql-block">遠途西出玉門關,懷古處。</p><p class="ql-block">胡揚樹。定格美人長袖舞。</p> <p class="ql-block">五律 長河落日圓</p><p class="ql-block">長河落日圓,碧海①映藍天。</p><p class="ql-block">枯樹秋黃葉,胡楊沙漠延。</p><p class="ql-block">雖無音樂伴,妖嬈舞成仙。</p><p class="ql-block">風卷煙霞赤,流連何日還?</p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">①海:高原之湖泛稱海。</span></p> <p class="ql-block">七絕 祁連山下日西斜</p><p class="ql-block">丹霞七彩地黃砂,</p><p class="ql-block">斷石胡揚枯樹杈。</p><p class="ql-block">拂面風吹人自醉,</p><p class="ql-block">祁連山下日西斜。</p> <p class="ql-block">清平樂 一改荒寂容顏</p><p class="ql-block">雄關嘉峪。萬里黃沙覆。</p><p class="ql-block">日曬夜涼生風暴。重塑沙丘起伏。</p><p class="ql-block">人跡罕至孤煙。一望無際綽寬①。</p><p class="ql-block">今有美人到此,一改荒寂容顏。</p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">①綽寬:寬大貌。 戰(zhàn)國 楚 宋玉 《神女賦》: “宜高殿以廣意兮, 翼放縱而綽寬。”</span></p> <p class="ql-block">七絕 曼舞沙丘</p><p class="ql-block">千里沙丘出玉門,</p><p class="ql-block">夕陽霞赩①近黃昏。</p><p class="ql-block">女神本應天宮有,</p><p class="ql-block">水袖霓裳舞斷魂。</p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">①霞赩:如霞的赤紅。 唐 獨孤及 《仙掌銘》: “霞赩煙噴, 云抱花捧?!?lt;/span></p>