<h3>庭前芍藥妖無格,池上芙蕖凈少情。</h3><h3>唯有牡丹真國色,花開時節(jié)動京城。</h3><h3> ——唐.劉禹錫</h3> <h1 style="text-align: center; ">清平調(diào)</h1><h3 style="text-align: center; ">李白</h3><h3 style="text-align: center; ">(一)</h3><h3 style="text-align: center; ">云想衣裳花想容,<br></h3><h3 style="text-align: center; ">春風(fēng)拂檻露華濃。</h3><h3 style="text-align: center; ">若非群玉山頭見,</h3><h3 style="text-align: center; ">會向瑤臺月下逢。</h3> <h3 style="text-align: center; ">(二)</h3><h3 style="text-align: center; ">一枝秾艷露凝香,</h3><h3 style="text-align: center; ">云雨巫山枉斷腸。</h3><h3 style="text-align: center; ">借問漢宮誰得似,</h3><h3 style="text-align: center; ">可憐飛燕倚新裝。</h3> <h3 style="text-align: center;">(三)</h3><h3 style="text-align: center;">名花傾國兩相歡,</h3><h3 style="text-align: center; ">長得君王帶笑看。</h3><h3 style="text-align: center; ">解釋春風(fēng)無限恨,</h3><h3 style="text-align: center; ">沉香亭北倚闌干。</h3>