<p class="ql-block">《石墻紅衫古風(fēng)裁》</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">石墻拓盡煙痕,苔衣覆舊年。</p><p class="ql-block">紅衫燃作丹楓火,照徹暝色漸添。</p><p class="ql-block">八十荒村遺韻在,襟沾黍稷清芬,袖帶泥痕淺。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">云鬟垂素辮,紅繩系流年。</p><p class="ql-block">風(fēng)梳辮影搖清淺,恍似槐鈴未響,已蕩舊時(shí)光遠(yuǎn)。</p><p class="ql-block">指尖輕觸玉米堆,顆顆凝霜露,粒粒載秋暄。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">遙岑高粱如醉,染透赤霞天。</p><p class="ql-block">抬眸云影浮清鑒,眸底藏村郭,靜處自安恬。</p><p class="ql-block">風(fēng)穿石罅攜炊暖,與丹裳相映,共素褲承歡。</p><p class="ql-block">影疊殘?jiān)?,無需墨筆點(diǎn),自成水墨卷——</p><p class="ql-block">霞映紅衫靜,煙籠村舍閑,歲月自悠然。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p>