<p class="ql-block"> 青山入畫亦如詩,筆走龍蛇墨未遲。</p><p class="ql-block"> 千巖萬壑藏屋舍,一水分流見幽姿。</p><p class="ql-block"> 孔君揮毫承古意,皴法交錯有奇思。</p><p class="ql-block"> 遠觀取勢云煙起,近看成形石骨知。</p> <p class="ql-block"> 峰巒疊翠接蒼穹,霧鎖深山幾許重。</p><p class="ql-block"> 溪轉(zhuǎn)石根清見底,光浮水面碎金同。</p><p class="ql-block"> 老樹斜撐通幽徑,茅檐半露掩林叢。</p><p class="ql-block"> 居此何須問名姓,一瓢飲水也仙翁。</p> <p class="ql-block"> 墨色濃淡任揮灑,披麻帶斧力透紙。</p><p class="ql-block"> 山骨嶙峋憑筆鑄,云氣空蒙借白始。</p><p class="ql-block"> 遠勢近質(zhì)兩相宜,腕底風云生妙理。</p><p class="ql-block"> 乙巳夏月筆未枯,古意新情共一紙。</p> <p class="ql-block"> 大山巍巍立天地,屋舍悄然藏崖際。</p><p class="ql-block"> 雄渾本自乾坤氣,靜謐偏生煙火意。</p><p class="ql-block"> 文人胸中有丘壑,不在深林即遠寺。</p><p class="ql-block"> 一畫如棋布幽境,勝負不在刀尺里。</p><p class="ql-block"> 古樸原從黃土來,靈動卻似春泉開。</p><p class="ql-block"> 重巖如鐵存拙味,飛霧如紗掃碧臺。</p><p class="ql-block"> 樸中見雅方為道,動里藏靜始稱才。</p><p class="ql-block"> 誰言山水唯摹古?筆底風流自剪裁。</p>